การได้ดูแลกันในช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ทำให้พื้นที่เล็กๆ ของมหาวิทยาลัยทักษิณ กลายเป็น “บ้านชั่วคราว” ที่อบอุ่น ให้ทั้งนิสิตและประชาชนที่ได้รับผลกระทบจากวิกฤติน้ำท่วมใหญ่จำนวนกว่า 1,500 คน เข้ามาพักชั่วพิง ณ ศูนย์พักพิงผู้ประสบภัยอุทกภัยเล็ก ๆ ที่แห่งนี้เต็มไปด้วยความอบอุ่นจากทุกคนที่มีส่วนร่วมและพร้อมดูแลทุกคนอย่างเต็มใจ

ท่ามกลางมวลน้ำที่ยังเอ่อท่วมในหลายพื้นที่ของจังหวัดสงขลาและพัทลุง เราได้ก้าวออกมาทำหน้าที่ “พลังเล็ก ๆ ที่ยิ่งใหญ่” ช่วยกันขนน้ำดื่ม อาหารแห้ง และของใช้จำเป็นขึ้นรถ ก่อนลุยลงพื้นที่กระจายความช่วยเหลือให้ชาวบ้านที่ได้รับผลกระทบอย่างเร่งด่วน

ทุกพื้นที่ที่เราเข้าไปถึง นิสิตและบุคลากรมหาวิทยาลัยทักษิณ จะเข้าไปแจกจ่ายอาหารปรุงสุกมอบให้พี่น้องผู้ประสบภัย เสียงทักทายที่อบอุ่นและรอยยิ้มเล็ก ๆ ของพวกเรากลายเป็นกำลังใจสำคัญให้พวกเขา แม้ทางเดินจะเต็มไปด้วยน้ำขุ่นและโคลน แต่เราทุกคนยังคงเดินหน้าอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย


นอกจากลงพื้นที่ช่วยเหลือแล้ว มหาวิทยาลัยทักษิณยังเปิด “ศูนย์พักพิง” ทั้งสองวิทยาเขต ให้ทั้งนิสิตและประชาชนเข้ามาพักชั่วคราว จำนวนกว่า 1,500 คน ในศูนย์พักพิงเล็ก ๆ แห่งนี้เต็มไปด้วยความอบอุ่นจากทุกคนที่มีส่วนร่วมและพร้อมดูแลทุกคนอย่างเต็มใจ การได้ดูแลกันในช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ทำให้พื้นที่เล็ก ๆ ของมหาวิทยาลัย กลายเป็น “บ้านชั่วคราว” ที่อบอุ่น
น้ำท่วมครั้งนี้อาจทิ้งร่องรอยของความเสียหายไว้มากมาย แต่สิ่งที่ชัดเจนไม่แพ้กันคือ “พลังของคนรุ่นใหม่” ที่ร่วมกันแบ่งปัน ดูแล และประคองกันไปจนกว่าสถานการณ์จะคลี่คลาย ท่ามกลางภารกิจช่วยเหลือที่ยังต้องเดินหน้าต่อ มหาวิทยาลัยทักษิณยังคง “เปิดรับของบริจาค” จากทุกคนที่อยากส่งต่อแรงใจ ไม่ว่าจะเป็นน้ำดื่ม อาหารแห้ง ของใช้จำเป็น และยารักษาโรค ของทุกชิ้นคือกำลังสำคัญเพื่อต่อลมหายใจของทุกชีวิต


ขอขอบคุณทุกน้ำใจที่ไหลมารวมกัน ทั้งศิษย์เก่า ศิษย์ปัจจุบัน ประชาชนทั่วไป รวมถึงเครือข่ายต่าง ๆ ที่ช่วยกันสมทบของบริจาคและส่งข้อความให้กำลังใจ แต่ละชิ้น แต่ละคำพูด ล้วนเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ที่จะช่วยเราทุกคนให้ผ่านวิกฤตนี้ไปได้
มหาวิทยาลัยทักษิณขอส่งความห่วงใยไปถึงพี่น้องทุกพื้นที่ที่ยังประสบภัย เราขอให้ทุกคนปลอดภัย แข็งแรง และผ่านสถานการณ์นี้ไปได้โดยเร็ว พวกเราจะยังอยู่ตรงนี้ คอยช่วยเหลือกันเท่าที่พลังเล็ก ๆ ของเราจะทำได้
ด้วยรักและห่วงใย....จากมหาวิทยาลัยทักษิณ
.................................................
เรื่องโดย นางสาวชลดา ช้างขวา นิสิตเอกภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์ ชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยทักษิณ